Kto wymyślił i opracował piłkę do gry?

Kto wymyślił i opracował piłkę do gry?

Już setki lat temu nasi przodkowie kopali okrągłe przedmioty owinięte w skórę. Gra w piłkę nożną miała swoje początki niemal na każdym kontynencie. Zanim rozwinęliśmy tę dyscyplinę do globalnego sportu, początkowo charakteryzowała się nieco mniej skomplikowanymi zasadami. Dlatego warto wspomnieć o tym, że piłka nożna istniała w mniej zaawansowanej formie już nawet 1000 lat temu. Indianie w Ameryce Południowej kopali lekkie przedmioty owinięte w elastyczną skórę. Zasłynęli z takiej aktywności. Zgodnie ze starodawnymi podaniami, tysiące lat temu tworzyliśmy piłki z ludzkich głów. Oczywiście historia ta jest pewnego rodzaju hiperbolą. W rzeczywistości nasi przodkowie prawdopodobnie najczęściej tworzyli piłki z czaszek martwych zwierząt. Wystarczyło zawinąć głowę świni w kilka warstw skóry. Wówczas nadawała się do wykorzystania jako prowizoryczna piłka. Piłka nożna potrzebowała wielu stuleci, aby rozwinąć się do formy, którą znamy dziś. Mimo wszystko już starożytni rzymianie grali w podobny sport. W antycznej Grecji oraz antycznych Chinach również znano gry z piłką.

Średniowieczne legendy na temat pierwszych piłek do gry

Według niektórych średniowiecznych legend wiele wiosek wykorzystywały czaszki straconych ludzi. Podobno kopali je w ramach rozgrywki sportowej. Zasady były dosyć trywialne. Drużyna po jednej części wioski miała za zadanie przekopać piłkę na lewą stronę, z kolei drużyna lewa wykopywała piłkę na prawą stronę. Wyobraźcie sobie, jak wiele zamieszek mógł wywołać taki prowizoryczny sport.

W średniowieczu istniały również mniej drastyczne metody na stworzenie piłki do gry. W tym celu wykorzystywaliśmy prawdopodobnie świńskie pęcherze. Kiedy nadchodziła zima, wielu gospodarzy oczyszczało swój inwentarz. Zabijali zwierzęta i gromadzili wszystkie jadalne artykuły. Nic nie mogło się zmarnować. W ten sposób wpadliśmy na pomysł, aby wykorzystać żołądki świńskie do zabawy. Po zabiciu świni i oprawieniu jej na mięso, wiele osób owijało żołądki warstwami skóry. Dzięki temu nadawały się one do nadmuchania. W ten sposób nadmuchane piłki były wykorzystywane do żonglowania. Gra była prosta. Zadaniem gracza było po prostu utrzymanie piłki w powietrzu jak najdłuższy czas.